Құран Кәрім Сүре №100 'Адият сүресі

Текст песни "Құран Кәрім — Сүре №100 'Адият сүресі"

Бисмилләһир Рахманир Рахиим
(1) уәлъадийәти дабхә
(2) фәлмуурийәти қадхә
(3) фәлмуғиирәти субхә
(4) фәәс̃әрнә биһи нәқъа
(5) фәуәсәтнә биһи жәмъа
(6) иннәл инсәнә лираббиһи ләкәнууд
(7) уәиннәһу ъалә з̃әликә ләшәһиид
(8) уәиннәһу лихуббил хайри ләшәдиид
(9) әфәлә йәъләму из̃ә буъс̃ирә мә фиил қубуур
(10) уәхуссилә мә фиис судуур
(11) иннә раббәһум биһим йәумәиз̃ил ләхабиир

Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймын.
(1) Қатты ентігіп, шапқан,
(2) (Тұяғынан) от шығарған,
(3) Таң сәріден шабуыл жасаған,
(4) Тозаңдатып, шаңдатқан;
(5) Сөйтіп жаудың ортасына кірген аттарға серт.
(6) Шын мәнінде адам баласы Раббына тым нәшүкірлік етеді.
(7) Өйткені ол, өзі де оған куә.
(8) Сондай ақ ол, байлықты өте жақсы көреді.
(9) Ал олар білмей ме? Қабірдегілер қопарылып шығарылған кезде.
(10) Көкіректегілер ашыққа шығарылатын сәтте;
(11) Ол күні Раббылары толық хабар алушы.